Over Kaj
Kaj wordt geboren als jongste van drie jongens. Al direct na de geboorte dacht zijn moeder: Wat kom jij hier doen, je hebt me helemaal niet nodig. Hij ontwikkelde zich tot een vrolijk, ondernemend en zelfstandig kind, dat graag de competitie met zijn broers aanging. Praten kon hij als de beste en op twee-jarige leeftijd had hij al het alleenrecht op het beantwoorden van de telefoon. Ook later, als er iets geregeld moest worden, werd Kaj door zijn broers naar voren geschoven. Als geen ander wist hij mensen om zijn vinger te winden en zijn zaakjes geregeld te krijgen. Aan alleen spelen had hij een broertje dood, maar een uitnodiging om samen op pad te gaan sloeg hij slechts zelden af.
Hoe anders werd zijn leven toen op achtjarige leeftijd dyslexie bij hem werd vastgesteld. Kaj kon het eigenlijk niet verkroppen dat hij ergens niet goed in was en als enige niet overging naar de volgende groep. Het leek wel alsof alle ondersteuning op dit punt niet bij hem aankwam. Pas tijdens de LOM-Mavo hervond hij zichzelf en zagen we weer een daadkrachtige zelfovertuigde jongen, die wist dat hij mooi was en de aandacht van meisjes ten volle consumeerde. Kaj maakte het autoriteitsfiguren niet makkelijk en streed fanatiek tegen vermeend onrecht. Als uitvinder van de impulsaankoop gaf hij graag geld uit aan mooie kleren. Hij moest dan ook altijd werken om de lege beurs weer te vullen, maar dat deed hij graag. In de periode vlak voordat hij ziek werd, had Kaj de draad van het leven helemaal gevonden, wist hij goed wat hij wel en niet wilde en werd hij omringd door een warme groep vrienden die hem tot aan zijn dood zouden steunen.
